Op reis naar Noorwegen met je hond
Hoe organiseer je een reis naar Noorwegen met je hond? Hoe verloopt een bivak met uw hond in Noorwegen? Ontdek de avonturen van Marion, Christophe en hun drie honden!
inhoud
Noorwegen… Ik ben fan! Het is een bestemming waar ik helemaal van droom. Ik had de kans om in de winter naar Lapland te gaan. Op dat moment had ik Musher nog niet geadopteerd. Dus ik kan je niet vertellen of het een hondvriendelijke bestemming is of niet. Een paar weken geleden had ik de kans om Marion te ontmoeten die net terug was van een maand vakantie daar met deze 3 husky's. Ik heb haar uitgebreid en breed geïnterviewd om alles over haar reis te weten te komen. Nu ik het gewoon met haar heb besproken, krijg ik echt zin om mijn volgende vakantie daar te plannen met mijn mooie Musher. Ik laat je zijn interview ontdekken: het team van "husky's op de dweil" vertelt ons over hun Noorse avonturen...
Het complete team in Noorwegen: 3 honden en 2 mensen
Onze kleine roedel bestaat uit Gupsie, 6 jaar oud, een vrouwelijke Siberische husky. Ze is mijn eerste teefje, mijn eerste husky, zij heeft me het ras laten ontdekken en alles wat met husky's te maken heeft. Gehandicapt na een ongeluk toen ze 4 maanden oud was, belet dit haar niet om van wandelen te genieten. Je moet haar alleen een beetje helpen: draag haar om te voorkomen dat ze van rotsen springt, laat haar rusten op zeer comfortabele bedden en vergeet haar vooral niet haar voedingssupplementen voor artrose te geven.
Dan is er Ishka, zij is de sportvrouw van de groep, mijn kleine motor. Ishka is 3 jaar oud, ze is ook een vrouwelijke Siberische husky en met haar heb ik de sledehondensport pas echt ontdekt. Het is ook degene die het dichtst bij ons staat. Door de vele sportieve activiteiten die we met haar beoefenen is er een hele sterke band ontstaan.
En dan is er Nova, de jongste, 7 maanden tot nu toe, die blijft groeien. Niet super makkelijk reizen met zo'n jonge hond, je moet op zijn gewrichten letten en dus altijd met een lege rugzak vertrekken om hem te kunnen dragen. En dat valt niet altijd mee want ze zou heel graag met de anderen mee willen galopperen.
In de categorie "menselijk" zijn er Christophe en ik. Christophe is een bergliefhebber. Hij is ook degene die alle technische aspecten tijdens onze reizen beheert, omdat hij de Mc Gayver van onze groep is. Ik, Marion, ben al van kinds af aan gepassioneerd door dieren. Eerst een ruiter, ik heb me altijd meer op mijn gemak gevoeld met dieren dan met mensen. Christophe en ik houden van reizen en we hebben al veel dingen samen gedaan. Zo namen we deel aan de 4l trophy 2016, een studentenraid waarmee schoolspullen in 4L naar de armste kinderen in Marokko gestuurd kunnen worden. Dus trokken we de Marokkaanse woestijn door met een 4L die we helemaal hadden opgeknapt. Als ik je over dit project vertel, is dat omdat we het mede hebben gefinancierd dankzij de organisatie van een Canimarche in de Tarn (81) die meer dan 100 deelnemers samenbracht, en waar natuurlijk de loulouttes de sterren waren 🙂
De Husky's op vrije voeten
In principe, " husky's los », het was een simpele Facebook-pagina waarop ik alle foto's plaatste van de uitjes die we deden met onze loulouttes. We zijn gewend ze overal mee naartoe te nemen, op reis of op vakantie. En toen, omdat we van uitdagingen houden en om onze passie voor de husky's en de sportactiviteiten waarmee we oefenen te ontdekken, zijn we overgegaan tot het statuut van vereniging. Het is zeer recent, maar het zal ons toelaten om weer evenementen rond hondensporten te organiseren, en vooral rond tractiesporten.
Met een hond naar Noorwegen
Dit land heeft ons altijd gefascineerd. Soms vinden we het leuk om op Google "landschappen + naam van een land" te typen en als we de landschappen van Noorwegen zien, krijgen we er al snel zin in. Ik zag ook wat foto's circuleren van vrienden of kennissen die er heen gingen. Ik kreeg er zoveel zin in dat ik afgelopen winter besloot daarheen te gaan, deze keer alleen, om in sledehonden te gaan werken. En daar, vliegend over Zuid-Noorwegen voordat ik in Oslo aankwam, was ik gefascineerd. Ik zag bergen fjorden, met sneeuw bedekte bergen, woestijnlandschappen, de zee… Het was zo magnifiek dat ik al voor de landing tegen mezelf zei: “daar moeten we absoluut heen met de honden! ".
We hadden nog niet echt een datum geprikt en toen deed de kans zich voor. Christophe kon een maand vakantie nemen en we wilden heel graag weg. We hadden het idee om daarheen te gaan al lang geleden al genoemd maar hadden het onderzoek niet verder aangedrongen na het zien van de reistijd, het budget en de veerboten…. het leek te ingewikkeld. En we hadden nog nooit meer dan twee weken bij elkaar op vakantie gehad. We wisten dat het minimaal drie weken duurde om alles te zien wat we daar wilden zien. Tot slot, het feit om een maand voor vertrek te beslissen, dat laat niet veel keuze over: het is noodzakelijk om onmiddellijk te handelen!
Kamperen met je hond
De belangrijkste reden om voor de Road Trip te kiezen, is om vrij ter plaatse te kunnen reizen en niet afhankelijk te zijn van bussen, treinen, enz. Het stelde ons ook in staat om veel dingen mee te nemen voor ons comfort en ons budget. We kochten inderdaad veel voedsel in Frankrijk voordat we vertrokken, omdat we wisten dat dit land erg duur was. Idem voor de louloutteskroketten: 3 husky's om drie weken te voeren kan niet geïmproviseerd worden. We kozen ervoor om te bivakkeren omdat de accommodatieprijzen voor ons veel te hoog waren. De enige keer dat we bijvoorbeeld in een "Hytter" (een kleine typische hut, zonder douche of toilet) sliepen, hadden we die voor 80€... Terwijl wild kamperen, wat we voornamelijk deden (afgezien van 3 echte campings om te douchen), is het gratis en bovenal mag het in dit land. Maar we waren goed voorbereid. Dit is onze primaire manier van reizen en accommodatie wanneer we vertrekken. We hebben in de loop van de tijd alle benodigde apparatuur aangeschaft. Tijdens onze deelname aan de 4L trophy hebben we twee weken uitsluitend in tenten geslapen. Toen, voor de planning, ondanks alle tijd die we hadden om door dit geweldige land te reizen, selecteerden we alles wat we wilden zien en plaatsten we markeringen op een kaart. Vervolgens berekenden we de reistijd tussen elk punt. Rekening houdend met de tijd die we op elke etappe wilden blijven, begonnen we door de etappes te bladeren... om er uiteindelijk maar een stuk of tien over te houden. Door deze tabel te maken, konden we ook ons budget berekenen.
Vliegen met je hond
We vertrokken niet met het vliegtuig maar met de auto, met onze auto vanuit Toulouse. Wat ik je wel kan vertellen, is dat er wat vindingrijkheid voor nodig was om alles in een klassieke sedan te passen. Ik laat je je voorstellen wat 2 personen, 3 husky's, kampeeruitrusting (luxe kamperen moet ik toegeven want we hadden stoelen, een tafel, een grote tent etc…), eten voor ons en de honden, onze spullen, de hondenspullen, de apotheek (je kunt nooit voorzichtig genoeg zijn) enz… We kochten een tweedehands dakkoffer om alles in te passen.
Ter plaatse hebben we ons reisschema gevolgd, maar soms veranderden we plannen op het laatste moment. We hadden bijvoorbeeld gepland om maar één dag op het eiland Vaeroy door te brengen, en uiteindelijk was het zo mooi, we voelden ons daar zo goed dat we besloten om er nog 1 dag te blijven. Nou, ik zou naar mezelf hebben geluisterd, we zouden er zeker nog zijn 🙂 Uiteindelijk hebben we ons laten leiden en hebben we toen veel dingen beslist. We hadden van tevoren niets geboekt waardoor we die flexibiliteit hadden. Tegelijkertijd vertrokken we in juni en het is niet de grote periode van toeristenwelvaart. Het was dan ook geen probleem om op de veerboten te stappen. Het lijkt er echter op dat het in juli/augustus minder voor de hand ligt, dat moet worden bevestigd.Voor de bivakken deden we meestal "pifometer". We reden en namen kleine wegen totdat we de ideale plek vonden. Soms keken we op een kaart naar mogelijke locaties (door de satellietbeelden te plaatsen probeerden we ruimtes te lokaliseren). En andere keren kwamen we net langs een hemelse plek en zeiden we tegen onszelf: “Hé, we moeten hier gewoon de tent opzetten! ". Dat was heerlijk, vrijheid! Onze belangrijkste doelstellingen voor deze reis waren het zoeken naar mooie uitzichtpunten. Dus we hebben daar veel wandelingen gemaakt, min of meer gemakkelijk. Onze voeten zijn ons tweede vervoermiddel geworden.
Hun herinneringen aan vakanties in Noorwegen
Al met al zullen deze drie weken voor altijd worden geëtst als onze beste vakantie ooit. Naar het hoge noorden trekken en droomlandschappen zien met onze honden: wat wil je nog meer. Maar we hadden duidelijk wat problemen:
- laten we beginnen met nummer één: Gupsie en Ishka die vochten… het gebeurde maar één keer en toen moest het gebeuren in Noorwegen vanwege een kom! Zeker gefrustreerd door deze promiscuïteit, denk ik dat ze soms graag stil aan hun kant hadden willen staan. Het leverde ons een ritje naar de dierenarts op om drie mooie hechtingen te laten doen (en ja toch…). Gelukkig heeft deze woordenwisseling de rest van het verblijf niet aangetast. Maar in de toekomst zullen we proberen ze meer ruimte te geven, zodat ze rustig kunnen blijven en kunnen rusten wanneer ze willen.
- nummer twee: het is onze kleine Nova die pas 6 maanden oud was... Tijdens de wandelingen hebben we haar heel vaak gedragen om haar behoefte aan activiteit te respecteren, beperkt voor haar leeftijd. Onze schouders en onze benen herinnerden het zich nog lang...
- nummer drie: het is de muggenaanval die we hebben opgelopen in Zweden (die we onderweg zijn overgestoken). We bevonden ons midden in het bos, met regen die letterlijk werd weggevreten door muggen en muggen. En daar begrepen we waarom de meeste huizen in Zweden gesloten terrassen hadden 😉 – ik voeg er een toe voor de lol omdat het grappig was (nou ja, niet te veel op dat moment), het zijn de schapen: hij die zijn echt overal! dus stel je voor dat er veel husky's tussen de schapen wandelen. Dit bezorgde ons enige schrik, want na de schapen die midden op het pad stonden (en niet wilden bewegen) te hebben geprovoceerd, zochten de loulouttes natuurlijk heel snel hun toevlucht in onze poten toen de schapen op ons af stormden…. grrrr
De drie positieve punten:
- de eerste: natuurlijk zijn het de lange dagen, de middernachtzon. Het is gek, het is leven. In het noorden gaat de zon niet eens meer onder, dus heb je altijd zonneschijn (als het mooi weer is, laten we anders zeggen dat het de hele tijd helder is). In principe kun je elk moment van de dag leven. Op een avond vertrokken we om 22 uur voor een wandeling. In Frankrijk zou iedereen hebben gezegd “maar ze zijn gek! maar eigenlijk helemaal niet. Soms overkwam het ons om naar de tijd te kijken en te zien dat het 30 uur 's nachts was en dat we nog steeds niet naar bed waren gegaan, niet moe.
- tweede punt was de ontdekking van het eiland Vaeroy: een paradijs. Zeer weinig bezocht door toeristen, wij die van rust en natuur houden, we werden bediend. Het was zo kalm en vredig dat we onze husky's op het strand konden loslaten zonder iemand te storen en vooral zonder risico voor hen.
- Uiteraard adembenemende landschappen! Aan het begin van onze Road Trip stopten we zo vaak om foto’s te maken van de landschappen dat we behoorlijk achterliepen op schema!
Noorwegen: ideale vakantiebestemming met hond?
Honden zijn over het algemeen welkom in Noorwegen op de door ons bezochte sites. We hebben ook heel wat reizigers met hun hond ontmoet of gewoon gezien. Om een hond naar Noorwegen te importeren moet hij:
- ruim drie maanden oud
- geïdentificeerd door elektronische chip of leesbare tatoeage gemaakt vóór 3-7-2011
- up-to-date vaccinatie tegen hondsdolheid (na identificatie, geldig tot 21 dagen na de eerste injectie) en maximaal 21 dagen voor binnenkomst in het land
- ontworming tegen lintwormen (praziquantel, epsipantel) alleen voor honden, toegediend door een dierenarts (rubriek VII van het paspoort), tussen 24 en 120 uur voor aankomst (tenzij de behandeling regelmatig om de 28 dagen wordt uitgevoerd en op het paspoort wordt vermeld, met minstens 2 behandelingen met een tussenpoos van minder dan 28 dagen voor de reis).
Ik zou er ook op willen wijzen dat er in dit grote land soms relatief woestijnachtige gebieden zijn waar de eerste dierenarts enkele uren verderop is. Het is essentieel om een goed gevulde EHBO-doos bij u te hebben. Het is ook nodig om te denken aan de andere doorkruiste landen: in ons geval doorkruisten we België, Nederland, Duitsland, Denemarken en Zweden, met controles aan de grenzen van Denemarken en Zweden.
De meeste te bezoeken sites zijn sites die te voet bereikbaar zijn, midden in de natuur. Daarom gaan we erheen! Het is dan ook heel gemakkelijk om dit land met honden te bezoeken. Er zijn soms een paar borden die vragen om de honden vast te maken, aangezien er veel schapenkuddes zijn. Het moet worden gerespecteerd, honden kunnen ze bang maken. Aan de andere kant zijn we niet in genoeg accommodaties en restaurants geweest om te zeggen dat het min of meer gemakkelijk is dan in Frankrijk. Slechts één restaurant in Trondheim liet ons in de steek, maar verder werden we overal geaccepteerd. In totaal sliepen we op 4 campings, waaronder 2 in een hytter, een typisch Noorse hut, en XNUMX restaurants, telkens op het terras. Aan de andere kant hebben we onze teefjes nooit naar binnen gebracht. Anders hebben we verschillende veerboten genomen waar honden zonder supplementen worden geaccepteerd, maar aan de andere kant moeten ze in de auto worden achtergelaten. Het is daarom noodzakelijk om de routes goed te berekenen, zodat de veerboot niet te lang is.
De belangrijkste etappes van hun roadtrip in Noorwegen
Onze eerste basis in Noorwegen was de stad Oslo. We hadden besloten om er maar één dag aan te besteden om uit te rusten van de lange reis die we tot nu toe hadden gemaakt. Daarna gingen we richting Dovrefjell Park. Heel erg leuke verrassing! De weg er naar toe is prachtig! Aanvankelijk wilden we op begeleide expeditie gaan om wilde muskusossen te zien. Uiteindelijk zagen we ter plekke dat we binnen 15 dagen voor waren op de opening van expedities. Te doen vanaf juli dus.
Na het Dovrefjell park zijn we goed naar het noorden gegaan, naar de Lofoten eilanden, dat was het hoofddoel van deze reis. De reis ernaartoe was lang maar we hebben er geen spijt van gehad: de landschappen waren van uitzonderlijke schoonheid! Deze eilanden zijn allemaal mooier dan de andere en staan vol met prachtige witte zandstranden en turquoise water. Een paar graden hoger en het voelt bijna alsof je op de Pacific Islands bent!
Vervolgens daalden we af richting de Zuidfjorden, door de kleurrijke stad Trondheim en de bergen van het midden van het land. De wegen waren geweldig en we stopten zelfs om te kamperen in de buurt van een langlaufresort dat nog open was. Dus zetten we onze tent midden in de sneeuw op, het was koud maar het landschap was ongelooflijk. 'S Avonds zijn de kleuren roze en kleuren de sneeuw, het is prachtig. Daarna gingen we verder met de fjorden van Andalsnes, Geiranger en Fl°am, waar we korte wandelingen maakten maar waar we vooral uitrustten in afwachting van de laatste twee grote wandelingen die nog zouden komen: Trolltunga en Preikestolen.
Trolltunga was de zwaarste wandeling van de reis en daagde ons uit. We deden het over twee dagen, om vroeg in de ochtend bij het uitkijkpunt te zijn en de drukte te vermijden. 23 km, 11 uur wandelen zonder de pauzes mee te tellen en 1000 hoogtemeters, dus 400 hoogtemeters op de eerste kilometer…. gewoon om mee te beginnen! Boven aangekomen is het uitzicht fantastisch: we bevinden ons op een rots die enkele honderden meters boven de leegte hangt. Sommigen bogen zich voorover om naar beneden te kijken, maar eerlijk gezegd hadden we de moed niet.
We gingen toen verder met Preikestolen, een grote klif met uitzicht op de prachtige Lysefjord. 600 meter leegte onder deze klif…. genoeg om koude rillingen te geven bij het naderen! Deze fjord markeerde de allerlaatste etappe van ons verblijf in Noorwegen en met nostalgie stapten we aan boord van de laatste veerboot die ons een beetje dichter bij het einde van de vakantie bracht...
Halverwege overkwam ons een niet erg grappige anekdote. Gupsie en Ishka vochten vanwege de kommen... Het feit dat ze zo dicht bij elkaar waren en bijna altijd gehecht waren, zorgde ervoor dat ze een soort frustratie ontwikkelden en de minste misstap zorgde ervoor dat de situatie uit de hand liep. Bovendien was onze aandacht niet helemaal op de Loulouttes gericht door de opgehoopte vermoeidheid en hadden we de situatie totaal niet voorzien. Resultaat: een mooi tandspoor voor Gupsie en het recht om zich te laten hechten bij een Noorse dierenarts. In het leukere genre, of niet (toen was het dat in ieder geval niet), werden we aangevallen door gigantische schapen. Ja ja je leest het goed, husky's die twee keer worden aangevallen door gigantische schapen! Ze waren overal en sommigen plantten zich midden op de paden. Onmogelijk om ze te laten bewegen en moeilijk te omzeilen, dus we naderen voorzichtig. De lieverds in een toestand die onmogelijk was, bijna in trance bij het naderen van de schapen, ze sprongen en blaften alle kanten op om ze behoorlijk te irriteren. Maar aangezien er kleine schapen waren, verdedigden de moeders ze. Nou, ik kan je vertellen dat als de rollen zijn omgedraaid, husky's helemaal niet slim zijn! Ze verstopten zich uiteindelijk achter ons toen de schapen ons aanvielen! grrrrr... bedankt meiden!
Het laatste advies van Huskys voor onderweg
Om in zo'n groot land te reizen, met zoveel te zien, zou ik geneigd zijn te zeggen dat je je reis goed moet organiseren. Weten waar je heen gaat, hoe lang er tussen elk punt zit, hoeveel het ongeveer gaat kosten, zijn essentiële gegevens om rekening mee te houden. Schroom ook niet om meerdere dagen op dezelfde plek door te brengen, zoals op de Lofoten eilanden. Het is veel relaxter voor mens en hond. Bedenk ook dat Noorwegen een bijzonder klimaat heeft: aan de kust blijft de temperatuur in de zomer gemiddeld 10/15 graden op de noordelijke helft, maar dit komt vooral omdat het er erg vochtig is. U moet daarom bereid zijn om meerdere dagen achter elkaar min of meer sterke regenbuien te accepteren. We hadden geluk want de maand juni is qua weer het gunstigst, maar andere mensen die na ons vertrokken hadden helemaal niet zoveel geluk...
Dus, zijn we van plan om terug te gaan, niet meteen, maar we zouden wel graag willen, ja 🙂 In de winter dit keer! En tot slot wil ik nog zeggen dat we er graag nog eens met een heel team naartoe willen om te gaan sleeën met onze honden… Wordt vervolgd!
LEES OOK : Hina en Maryon doen de Tour du Mont Blanc, Zwitserland met een hond – Helky en zijn gezin zwerven door het land, Oï, de hond die op het punt staat de wereld rond te zeilen