Cani-cross of cani-trail – de juiste uitrusting om met uw hond te rennen
Vandaag wil ik wat advies met jullie delen over een sport die ik beoefen met Musher: cani-cross! Ten slotte doen we meer aan cani-trail om de waarheid te vertellen. Dit zijn twee zeer vergelijkbare disciplines, maar ze worden niet op dezelfde grond beoefend. Ik ben een grote fan van 100% natuurlijke ruimtes waar je niemand tegenkomt, dus voor mij is het een parcours zonder aarzeling.
Om u te vertellen over deze geweldige activiteit om met uw hond te doen, heb ik een interview gehouden Margot en Loxen, twee sportvrouwen die elkaar goed vonden. Ik nodig je uit om hun portret Wouafement Bien te ontdekken of te herontdekken.
Cani-cross, wat is het?
Het is een sportdiscipline die een hond en een mens samenbrengt in dezelfde inspanning: hardlopen. De hond, uitgerust met een harnas trekken, rent voor zijn meester uit, die door een elastisch koord en harnas of riem.
De cani-trail is hetzelfde, behalve dat de race plaatsvindt in de bergen met mooie hoogteverschillen...
Een sport geschikt voor iedereen?
Ben je een grote sporter? Wil je een beetje bewegen? Je hebt een paar kilo's te verliezen en je hond ook? Ben je op zoek naar een nieuwe activiteit om samen te delen? Heeft uw hond behoefte aan beweging?
Wat uw reden ook is om aan de slag te willen, voer voordat u aan de slag gaat deze controles uit:
-
Is uw hond gezond? Het lijkt een domme vraag, maar je moet jezelf afvragen. Ga bij twijfel naar je dierenarts voor een essentiële controle. Ik ben ook een grote fan van de osteopaat voor honden (en voor mij trouwens). Hardlopen met een heup die niet op zijn plaats zit is niet te zien, maar op den duur, dankzij de schade... Musher heeft een paar dagen geleden trouwens een sessie gedaan!
-
Is hij niet te jong? of te oud? Voor een opgroeiende jonge hond is dit een activiteit om te vermijden! Laat het goed groeien voordat je begint. Voor een oude hond kan dit een activiteit zijn die veel te gewelddadig is voor zijn gewrichten en zijn hart. Maar als je oma/opa in vuur en vlam staat en hij vindt het leuk, pas dan gewoon de afstand en het tempo van je trainingen aan.
-
Sommige hondenrassen kunnen moeite hebben om u bij te houden; Ik denk dan met name aan rassen met afgeplatte neuzen zoals buldoggen. Ze hebben vaak ademhalingsproblemen, dus hardlopen moet worden vermeden. Nogmaals, dit is natuurlijk van geval tot geval.
Voordat je aan cani-cross begint, doe je een paar vrije runs. Trek je sportkleding aan en maak een paar passen met je hond. Let op: ga niet 10 km weg voor deze eerste test. Je moet geleidelijk gaan om hem niet te laten walgen... Het is zoals voor ons! Voor begin goed met cani-crossen, lees of herlees het speciale beginnersartikel.
Het is vrijwel zeker dat uw hond in eerste instantie op u zal springen. Hij is eraan gewend jou naast hem te zien lopen. Hij zal denken dat je wilt spelen. Schreeuw niet en duw hem niet, hij zal het voor een spelletje houden.Zeg resoluut NEE en negeer hem. Hij zal snel begrijpen dat dit niet het gedrag is dat je van hem verwacht.
Lijkt uw hond te genieten van dit moment? Hij vraagt om meer? Ga voor canicross!
Musher en ik begonnen vrij, eerst 500 meter om te testen, daarna 1 km en 2 km. Als Musher vrij rondloopt, stopt ze elke 50 meter om iets te snuffelen en komt zo achter mij terecht. Ik kan dus niet zien waar ze mee aan het knutselen is en al helemaal niet of er gevaar dreigt. En aangezien ze een fijnproever is, zie ik niet of ze junkfood eet. Ik koos al snel voor cani-cross!
We zijn voor de tweede keer begonnen met cani-trail. Het is een meer veeleisende sport waarbij je moet weten hoe je je inspanningen moet managen om het einde van de cursus te halen. Raceritmes zijn erg wisselvallig: grote beklimmingen, grote afdalingen… Bij deze twee sporten moet je uiteraard weten hoe je met je hond om moet gaan.
Margot en Loxen begonnen ook vrij. Margot was al aan het hardlopen lang voordat ze Loxen kreeg. Ze koos ook voor een brak omdat het een "kleine" hond is die bekend staat als een "grote" sportman. De ideale hond om zijn passie te delen. En inderdaad, op dit punt hebben ze zich goed bevonden!
Cani-cross uitrusting
Cani-crossen met je favoriete maatje vereist een paar aankopen. U moet uw hond inderdaad uitrusten met een harnas trekken. Hem vast aan de halsband laten lopen is uit den boze!! Sommige honden begrijpen heel snel dat ze hun meester kunnen slepen en vinden het geweldig. De keuze van uitrusting is daarom essentieel om hem niet te verwonden. Er is een groot aantal harnassen op de markt.
Het kiezen van het juiste cani-cross tuig
Ik heb 3 harnassen getest: de I-dog trekharnasde Canicross harnas X-Back one en Omnijore harnas van Ruffwear. Musher heeft het Omnijore harnas volledig geadopteerd!
Het nieuwe harnas is niet hetzelfde gemaakt, het bevestigingspunt is verschoven achter de hond. Geen zorgen meer daar. Kleine opmerking: Loxen is een kleine hond, Margot had veel moeite om haar uit te rusten omdat de uitrusting meer bedoeld is voor grote honden.
Het juiste koord kiezen
Ik heb 2 lanyards getest, een korte van 1,1 m (2 m spanning) en een lange van 2,1 m (bijna 3 m spanning). Ik heb eerst de kortste getest. De hond is ook heel dichtbij, ik heb zo leren rennen. Ik moet zeggen dat het in monotracks of singles in de bergen niet altijd gemakkelijk is.
- Bergopwaarts is het tempo laag, zodat ik Musher vooruit kan kijken om het terrein te analyseren en te kiezen waar ik mijn voeten tussen de rotsen en wortels wil plaatsen.
- Bergafwaarts kijk ik tussen Musher en mij in, maar met zo'n korte riem is dat niet gemakkelijk! Het lijkt een beetje vreemd wat ik hier zeg als je deze sport nog nooit met je hond hebt geprobeerd, maar je zult het heel snel begrijpen als je het eenmaal hebt gedaan...
Ik heb een langer koord getest. Het is veel aangenamer omdat we de mogelijkheid hebben om het terrein tussen ons en de hond te analyseren. Aan de andere kant vind ik het minder leuk dat ik Musher minder kijk. En wat ik zo leuk vind aan canicross is één zijn met mijn hond. Voordat ik Musher adopteerde, rende ik met de muziek in mijn oren; zonder dat heb ik de neiging om te veel naar mezelf te luisteren bij de minste pijn ... hihi.
Als een team met Musher ben ik op haar gefocust: de positie van haar oren vertelt me of ze in orde is, of ze iets voelde, of ze iets zag... Afhankelijk van wat het me vertelt, vraag ik haar langzamer te gaan, te stoppen of ga!
Het kiezen van het juiste cani-cross tuig
Aan de praktische kant wint hij ook (2 zijvakken waar je bij kunt zonder alle kanten op te wringen tijdens het hardlopen, geweldig! en een bidonhouder achterin). Voor beoefenaars van canicross, canirando of canitrail zijn er twee scholen: harnasprofessionals (zoals ik) en riemprofessionals. Het Omnijore harnas kan als riem worden gedragen, de twee riemen die het in een harnas veranderen, kunnen worden losgeklikt.
Op dit moment geef ik toe dat, aangezien de uitrusting nog relatief nieuw is, de koerier wegglijdt en de neiging heeft om vanzelf los te laten als ik ren en plotseling gaat het harnas omhoog tot het niveau van mijn nieren. Bij de minste ruk van Musher: auw, auw, auw. Aan de andere kant is de Ruffwear Omnijore aan de achterkant veel beter gewatteerd. En zoals altijd bij Ruffwear-producten, zijn alle aanpassingen eenvoudig te maken.
Hardlopen is leuk, maar zorg goed voor je voeten/pootjes!
Een laatste tip: je schoenen! Negeer dit accessoire niet. Rennen is vrijheid, het is ontsnappen in de natuur, het vult zich met sensaties (zelfs meer als je aan het hardlopen bent!!) maar zonder goede schoenen kan het een beproeving zijn met pijn die verschijnt, ondersteuning die niet stevig genoeg is (als je hond een aardappel heeft, is het beter om hem vast te kunnen houden.!), valt…
En als je voorzichtig moet zijn met je schoenen, moet je ook voorzichtig zijn met de pootjes van je hond. Als uw hond fragiele voetzolen heeft, vergeet dan de runs op ruw terrein, hij kan zichzelf verwonden. Asfalt wordt in de zomermaanden ook zoveel mogelijk vermeden, omdat het veel te warm is voor hun pootjes. En dan, wat ons betreft, is hardlopen op asfalt traumatisch voor de gewrichten. De vloer is stijf, er is geen demping. Doe niet al je trainingen op de weg, varieer de geneugten.
Laatste tips en info: warmte, afstand, basisbestellingen…
Voordat u aan elke sessie begint, kunt u overwegen om u beiden op te warmen. Met Musher beginnen we met kleine stapjes, vrij. Het stelt hem in staat zijn behoefte te doen, aan een paar takjes te snuffelen en langzaam op gang te komen.
Mijn hond houdt van water. Ik probeer zoveel mogelijk circuits te kiezen waar je minimaal één waterpunt tegenkomt waar ze kan afkoelen. Jammer voor de stopwatch, die zetten we een paar minuten stil, de tijd om een paar stokjes in het water te gooien. Musher doet zelfs een duatlon: rennen, zwemmen, rennen! Aan het einde van de sessie, hetzelfde, nemen we de tijd om het tempo in freestyle te vertragen. Natuurlijk midden in de zomer, omdat het hier veel te warm is, is de canicross voorbij. We kiezen voor duiken in het zwembad… trouwens, om er alles over te weten, raad ik je aan om ons artikel te lezen “Plons! De hond in het zwembad'.
Tijdens de sessie heb ik altijd water bij me in mijn trail-rugzak voor Musher en mij. Ik heb een opvouwbare stoffen kom om hem water te geven. Ik geef hem slechts kleine hoeveelheden om maagklachten te voorkomen. Op de terugweg hetzelfde, ik wacht even voordat ik hem een enorme schaal voorschotel.
Cani-cross doen is autorijden. Waarom zeg ik dat? Als je hond de “wil om te gaan” heeft, dat wil zeggen dat hij wil slepen en dat hij een kick krijgt van rennen, dan zul je hem moeten volgen en begeleiden. Je bent een team en jij bent de aanvoerder. U zult uw hond dus enkele basiscommando's moeten aanleren zoals rechts, links, vooruit, stop,…
Begin aan de afstandskant klein en verhoog langzaam. Ik kan je geen maximale afstand geven, jij kent je hond het beste! Weet gewoon dat een hond niet kan zeggen stop als hij moe is, wees voorzichtig. Merk op dat de raceafstanden tijdens wedstrijden niet vaak groter zijn dan 10-12 km...
Club, training Facebookgroep, Competitie: wees niet alleen
Om met Musher te beginnen, sloot ik me aan bij een canicrossclub in de buurt van Montpellier. We hebben samen een paar sessies gedaan zodat ze andere honden het kon zien doen en begreep wat ik van haar verwachtte. Omdat ik te ver weg woonde, moest ik mijn lidmaatschap opgeven. Jammer..
Om samen te rennen kun je ook lid worden van een Facebookgroep van enthousiastelingen die bij jou in de buurt wonen. Margot sloot zich aan bij een groep in Lyon en loopt heel regelmatig met Loxen en veel vrienden. Door beoefenaars te ontmoeten, kunt u advies krijgen om uw vaardigheden te verbeteren.
Er worden steeds meer races georganiseerd in de vier hoeken van Frankrijk waar kampioenen en amateurs elkaar in een goed humeur ontmoeten. Het is ook een gelegenheid om samen te lopen en mensen te ontmoeten. Je kunt honden van alle groottes en alle niveaus ontmoeten. Ongeacht het team, het belangrijkste is om samen plezier te hebben.
Ik beëindig het artikel door Margot en Loxen te bedanken voor het delen van hun sessie-anekdotes. Het stelde me in staat om dit nieuwe artikel te verrijken.
LEES OOK: Wandelen met je hond kan niet worden geïmproviseerd, Ga met je hond naar Aquitanië, Ga met je hond naar een restaurant