De GR10: de grote oversteek van de Pyreneeën om met uw hond te doen
Hoi Woufer! Ik ben verheugd je weer te ontmoeten voor nieuwe avonturen. Hou je van de bergen? Houdt u van wandelen met uw hond? Het grote avontuur van het oversteken van de Pyreneeën via de GR10 is een van je dromen? Dus doe het met je hond! Ja, ja, ik verzeker u, steek de Pyreneeën (GR10) over met uw hond, het is mogelijk ! Om het u te bewijzen, heb ik twee Wouafer's fans van deze wandeling geïnterviewd.
Het zijn Roxanne, Gérard en hun drie honden, een jack russell en twee husky's. Deze wandelliefhebbers laten geen haar los. Ze doen veel activiteiten samen: canicross, witte kanicrossde skitochtende naar beneden skieen en vooral de cani-rando. Vandaag delen ze met ons hun reis langs de grote oversteek van de Pyreneeën, op de GR10, met hun drie honden. Laten we onze atleten volgen en deze wandeling van dichterbij ontdekken.
Roxanne en Gérard, het is aan jullie 🙂
De grote oversteek van de Pyreneeën of de GR10 met uw hond
De geweldige oversteek van de Pyreneeën met onze honden: wat een mooie herinnering! We wilden deze cursus al heel lang met onze honden doen, maar we hadden tot nu toe geen tijd meer. We wilden de oversteek in één keer maken, dus we moesten voldoende tijd vrij kunnen nemen om deze reis te volbrengen. In 2018 hebben we onze betaalde baan opgezegd om als ondernemer te starten: eindelijk vrij!
De GR10 is de langste wandeling die we met onze honden hebben gedaan. Wij vertrokken op 1 juli 2018 uit Hendaye en we deden er 39 dagen over om er te komen Banyuls-sur-Mer. Er is veel gebeurd tijdens deze reis! We hebben bijna 800 km afgelegd en 52 m positieve en evenveel negatieve hoogtemeters afgelegd. Let op, het was niet mogelijk om de hele GR000 met onze honden te doen omdat deze route de Nationaal Park Pyreneeën en Neouvielle-reservaat die voor honden verboden zijn. We moesten ons van tevoren organiseren en een alternatieve route definiëren om deze gebieden te omzeilen om alles te voet en allemaal samen te kunnen doen.
Onze plaatsen om te bivakkeren zijn op voorhand gepland. Het ideaal is om water in de buurt te hebben zonder er te dicht bij te zijn om de omgevingsvochtigheid te vermijden, een redelijk vlakke plek om te voorkomen dat je de hele nacht uitglijdt, ver van de kuddes om ze niet te storen, gestoord te worden en onze honden op te winden. Een mooi uitzicht is een pluspunt, maar helaas is het niet altijd mogelijk om al deze criteria te combineren, omdat het soms nodig is om specifieke voorschriften voor bepaalde plaatsen te respecteren, met name met betrekking tot toegestane bivaktijden, verboden gebieden...
Logistiek gezien planden we onze voorraden van tevoren en zetten ze af bij hostels op onze route, zodat we ze onderweg konden ophalen. Het was belangrijk om hun rantsoenen brokjes voor onze honden en onze maaltijden te verstrekken.
We hebben er echt van genoten om alle 4 te zijn en weg te zijn van het gedoe van alledag. Het is een terugkeer naar eenvoudige dingen die zo leuk is. Onze mooiste herinnering is zeker de laatste top voor onze aankomst in Banyuls sur Mer.We hadden tranen in onze ogen, de honden waren moe en maakten gebruik van elke pauze om een dutje te doen maar we wisten dat we aan het einde van ons avontuur waren . Het was een magische ervaring om samen te delen!
De benodigde uitrusting om te wandelen met uw hond
Wandelen met je hond kan niet worden geïmproviseerd ! Onmogelijk om met je handen in je zakken te vertrekken, zeker als het een route is als de GR10. Je hebt een paar benodigdheden nodig.
Wat ons betreft gebruiken we hetzelfde basismateriaal in canicross en in Canirando. We hebben elk een harnas en energieabsorberende vanglijn ongeveer 2 meter per hond.
Voor dagtochten zoals canicross hebben Jack en Neirock een XBack-harnas van Manmat, het equivalent van het Speed Race-harnas, waarmee ze in optimale omstandigheden kunnen slepen. Texel heeft ook een harnas trekken omdat het behoorlijk krachtig is!
Voor zwerftochten hebben ze elk hun pakzadel. Texas, onze Jack Russel, heeft een Ruffwear Approach-pakket die we moesten aanpassen aan zijn maat. Jack en Neirock, onze Huskies, hebben een Ruffwear Palisades wat erg praktisch is omdat de zadeltassen gescheiden zijn van het harnas. Aldus van de fietstassen af, wordt de tas een eenvoudig harnas, wat erg praktisch is omdat we ze niet van een ander harnas hoeven te voorzien. Deze tweepakzakken zijn wat duur in aanschaf maar ze zijn het zeker waard want onze honden hebben nog nooit last gehad van irritatie of oververhitting, de zakjes zijn altijd goed blijven zitten en ze zijn zeer degelijk gezien het leven dat ze leiden!
Voor wandelingen hebben we altijd voor hen:
-
dynamische enkel laarzen in geval van letsel aan de pads
-
dynamische zachte reiskommen
-
een fles water
-
dynamische traktaties (wat ze liever hebben aha)
-
deux draagriemen 10 meter elk
-
een EHBO doos (met ontsmettingsmiddel, zoutoplossing, teek trekken, verband...)
De Pyreneeën oversteken, een trektocht voor alle honden?
De cani-rando is een activiteit die openstaat voor alle honden, ongeacht hun grootte. Het bewijs dat we lange afstanden afleggen met een Jack Russell en Huskies ! Wat ons mensen betreft, het is echter noodzakelijk om in fasen en geleidelijk te gaan. Om de hond niet te "walgen", zoals de meester, is het beter om te beginnen met korte wandelingen, zonder al te veel hoogteverschillen, en dit alles beetje bij beetje te verhogen. Als je hond niet atletisch is, geef dan het idee van zo'n wandeling met hem op! Hij zal heel snel lijden en het zal snel een echte beproeving voor hem worden.
Onze honden zijn gewend om altijd met ons mee te wandelen. Ondanks alles had Texas tijdens onze doortocht door de Pyreneeën, na een zeer grote etappe van 35 km en meer dan 3000 m negatieve hoogtemeters, pijn en kon hij niet verder... ze en ze maakte dus 2 etappes terwijl ze rustte.
Tips voor het oversteken van de Pyreneeën met uw hond
Voordat u aan een lange reis begint, kunt u het beste een paar dagen met uw hond wandelen om ervaring op te doen en om vertrouwd te raken met de inspanning en de uitrusting. En dit geldt zowel voor mensen als voor honden! Voor het comfort van het koppel hond-mens verdient het de voorkeur dat de hond op zijn minst de basiscommando's kent, dwz de aanwijzingen en de "stop". Probeer dan voor vertrek altijd je route te checken om er zeker van te zijn dat de hond het volledig zal kunnen: geen verbod of te moeilijke passage. Touwen, ladders, touwbruggen... zijn obstakels die vaak zeer moeilijk te passeren of zelfs onbegaanbaar zijn.
Om het te maken GR10, blijft de zomer de beste periode omdat de sneeuw over het algemeen al die tijd is gesmolten. Het is een zeer veeleisende route vanaf de eerste etappes en vereist een goede fysieke conditie en kennis van roaming. De topogids GR10 biedt normaal gesproken 55 etappes. Het is ook noodzakelijk om de berg goed te kennen, want de klimatologische omstandigheden, zelfs midden in de zomer, kunnen binnen enkele minuten van het ene uiterste in het andere veranderen: een stralende zon, een paar wolken, een storm en een hevig onweer vallen op jullie hoofden...
Wees voorzichtig tijdens licht luchtige passages, aan de kant van richels, vooral als de hond los staat, dit kan gevaarlijk zijn omdat honden geen idee hebben van leegte.
Respecteer de omgeving waarin u werkt. Of het nu in de bergen is of op het platteland, er is een flora en fauna die gerespecteerd moet worden. Daarom verdient het de voorkeur om uw hond vast te houden, tenzij deze laatste een uitstekende herinnering heeft. Het doel is om de wilde dieren of boerderijdieren die op je route zijn en de andere wandelaars niet te storen. Het is helaas vanwege veel respectloos gedrag dat honden nu worden verbannen uit bepaalde plaatsen zoals nationale parken, natuurreservaten... en op veel andere plaatsen worden afgekeurd.
Mijn laatste advies betreft de aanwezigheid van patous... We kwamen vaak patous en herdershonden tegen. En in dit geval gaat het voorbij of breekt het! Alles hangt af van de opleiding die de patou ontvangt. We proberen altijd de kuddes te omzeilen, we verlaten de paden om ze niet te storen en gaan zo ver mogelijk. Sommige patous begrijpen snel dat we geen gevaar vormen en blaffen weg zonder meer. Terwijl anderen ons al hebben aangeklaagd, waardoor we in lastige situaties terecht zijn gekomen. Dit is ons ook overkomen toen we onze honden niet hadden... Het beste in deze gevallen is om de honden zo kort mogelijk te houden, over het algemeen houden we ze aan het harnas om ze geen ruimte te laten om te manoeuvreren en blijven we doorgaan totdat de patou laat ons met rust. Er is helaas geen wonderoplossing… Het doet zijn werk.
Onze favoriete etappes tijdens de GR10 met onze honden
We hielden echt van de hele route, de landschappen veranderen naargelang de departementen en hebben elk hun eigen bijzonderheden. Onze favoriete etappes waren:
-
Onze 1e etappe is het moment waarop we alles achter ons hebben gelaten. Onze vrienden Claire en Simon kwamen ons voor de gelegenheid aanmoedigen. Na het laatste afscheid haastten we ons vanuit Hendaye richting de bergen. We verlieten snel de stad en namen de eerste Baskische paden tot we aan de voet van de Rhune, terwijl we altijd de Atlantische Oceaan achter ons hebben.
-
Onze 12de etappe, die ons naar het meer van Gentau bracht, waar we sliepen met uitzicht op de Pic du Midi d'Ossau tot onder de Col d'Ausseilla. Eenmaal voorbij het dorp van Gabas, verlaten we letterlijk elke beschaafde ruimte en hebben we 24 uur lang geen mensen meer ontmoet! We gingen de Corniche des Alhas op, wat nogal duizelingwekkend is, en toen kwamen we in de vallei van Soussouéou. Het is een zeer wilde ruimte, in zijn ruwe staat. Slechts enkele schapen brengen hier de zomer door.
-
Onze 39e en laatste etappe: we hebben eindelijk de Middellandse Zee gezien! Iedereen had ons verteld dat we het vanaf de top van Canigou zouden zien, maar het was mistig die dag dus we hadden geen zicht. Deze etappe was erg emotioneel voor ons 4. We wisten dat dit het einde was en we probeerden Texas en Jack het te laten begrijpen. Onze honden waren nogal moe en maakten van de gelegenheid gebruik om elke keer dat we een pauze namen een dutje te doen. Sinds de laatste top heeft de Puig de Salfort, konden we Banyuls sur Mer zien, onze aankomst. Een lange afdaling volgde, door lage begroeiing en daarna door de wijngaarden.
Drie plaatsen hebben ons in het bijzonder gemarkeerd:
-
Le Aussilla pas. Tijdens onze 13e etappe passeerden we bij zonsopgang de Col d'Ausseilla die op de grens tussen de Pyrénées Atlantiques en de Hautes Pyrénées ligt. We waren op een ongemarkeerd pad, de kleuren waren subliem. We konden zien waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen. Er waren nog een paar sneeuwvelden, het was alsof je op een andere planeet was!
-
La Artigue hut (Boven-Garonne). Dit is toch wel de grootste luxe die we gehad hebben tijdens onze overtocht. We hadden 48 uur in de regen en in de mist gelopen... En in deze hut konden we een vuur maken om al onze spullen te drogen, ons op te warmen en in de schuilplaats te slapen zonder ons zorgen te maken over de komende nacht. Deze hut is echt rustiek, maar in deze omstandigheden biedt hij een ongeëvenaard comfort!
-
La Canigou-schoorsteen. Tijdens onze 35e etappe klommen we bij zonsopgang naar de top van de Canigou. We verlieten de Arago-hut waar we de nacht hadden doorgebracht. Tijdens onze beklimming kwamen we kuddes izards tegen die amper enkele tientallen meters van ons verwijderd waren. We namen de "schoorsteen" van Canigou en de honden gedroegen zich ondanks de moeilijkheid heel goed en luisterden de hele tijd naar ons.
Wandeltochten met uw hond in de Pyreneeën
Hier zijn een paar regels die we je vertellen over de GR10, maar er zijn nog veel meer prachtige wandelingen te maken in de Pyreneeën. Onze favoriete wandelingen om met je hond te doen zijn:
-
le Cabaliro's – Hautes Pyrénées: dit is een zeer gemakkelijke wandeling die boven het dorp Sireix begint. Het duurt minder dan 2 uur om de top te bereiken en de uitzichten zijn adembenemend op een heldere dag. We hebben er vaak gebivakkeerd omdat de zonsondergang en de zonsopgang echt prachtig zijn en een schitterend uitzicht bieden over de hele Pyreneeënketen. Het is een route die in de winter ook op sneeuwschoenen of ski's kan worden afgelegd en in de zomer op een canitrail. Zorg echter voor voldoende water, want er is helemaal geen water op de baan.
-
la Canigou – Pyrénées Orientales: met zo'n naam is het voorbestemd om daar te gaan wandelen met je hond! Haha! Het is mogelijk om voor vandaag naar de top te klimmen via de normale route vanaf de Cortalets-hut, het is een vrij gemakkelijke wandeling, je hoeft alleen water mee te nemen omdat er geen op de route is en een goede winddichtheid omdat het vaak waait op de bovenkant. Maar het is ook mogelijk om meerdere dagen rond het massief te gaan, inclusief de top (Arago-hut, barbet-bergkam, schoorsteen...) Het uitzicht op de top is subliem over de Middellandse Zee en rondom het massief zijn er verschillende omgevingen: bos, puin... .
-
le Meer van Aussilla – Hautes-Pyrénées: dit is een weinig bekende wandeling, maar hij geeft toegang tot een klein bewaard gebleven meer ver weg van de drukte. Het is een wandeling voor een dag of meer dan 2 dagen, bivakkeren aan het meer als het warm is in de zomer. Er is inderdaad bijna de hele route water. We gaan een klein dal op vanaf het meer van Teich boven Arrens-Marsous, er is over het algemeen maar één kudde koeien die geen probleem vormen ter hoogte van de Bouleste-hut en we gaan rechtdoor op een ongemarkeerd pad dat de kreek. Het is een vrij sportieve wandeling omdat het hoogteverschil over een korte afstand aanzienlijk is, maar het meer wordt zeer weinig bezocht, dus rust gegarandeerd!
-
Le Pic du Midi d'Ossau – Pyrénées Atlantiques: dit is een erg populaire wandeling en terecht want de zonsopgang achter de Ossau is werkelijk schitterend. Het is een wandeling die overdag kan worden gedaan, maar het bivak aan het meer is erg mooi. Aan de andere kant moet het in de zomer worden vermeden omdat er veel te veel mensen zijn, het blijft een zeer gemakkelijke wandeling (1u30 lopen alleen vanaf de parkeerplaats...) dus zeer toegankelijk.
------
Kom op! Laten we gaan ! Richting de Pyreneeën 🙂 Ik hoop dat je door dit artikel de oversteek van de Pyreneeën met je hond wilt testen, maar je hebt begrepen: wees voorzichtig! Zo'n lange wandeling maken met je hond is iets waar je op voorbereid moet zijn. U moet zeker zijn van uw niveau, de capaciteiten van uw hond en de berg en zijn gevaren goed kennen.
Nogmaals bedankt aan Roxanne, Gérard en hun honden voor het delen van hun Too W'ouf-ervaring met ons. Meer weten over hun verhaal? Ontdek hun portret Wouafement Bien en voor degenen die hun Canadese avonturen willen volgen, je kunt ze vinden op hun Facebook-pagina en hun YouTube-account.
Pssssst: wil je nieuwe activiteiten uitproberen met je hond? Kijk dan eens naar deze artikelen: “De top 10 tractiesporten om te delen met je hond”; "De top 5 zomeractiviteiten om met je hond te doen"En"Kamperen met je hond” . Psssssst: er komen zeer binnenkort andere artikelen aan de Mag' van EmmèneTonChien.com ! Blijf verbonden en luister en luister! !
In de tussentijd, voor meer info, vakantieadvies en hondvriendelijke tips, volg EmmèneTonChien.com op onze facebookpagina et ons instagram account 🙂